Eind november vond weer een regioconferentie van de Metropoolregio Eindhoven plaats. Deze regioconferentie kende meerdere thema’s, maar centraal stond het inbedden van de gevolgen van de groei van de regio binnen de samenleving. Dit heeft verband met de brede welvaart.
Door de enorme groei staat de regio onder druk. Vooral in de steden is de samenstelling van de inwoners aan flinke veranderingen onderhevig waardoor de eigen buurt soms niet meer wordt herkend. Nu wordt er volop ingezet op participatie, maar bereiken we hierbij wel altijd de juiste mensen? In een pitch van een hoogleraar is uitgelegd hoe mensen te verdelen zijn in praten, doen en afzijdig houden. Houd je een bewonersavond dan krijg je vaak de praters, is er iets te organiseren dan krijg je vaak de doeners. Degene die zich wat afzijdig houden hebben meestal een intieme kring van vrienden, familie en buren. Een verandering in de regio kan hier grote impact op hebben met emoties tot gevolg.
Maar hoe krijgen we de afzijdigen dan ook aan tafel, naast de praters en de doeners, zodat er een daadwerkelijk goede afspiegeling is van de bevolking in bijvoorbeeld burgerberaden? Dat is een belangrijk punt om als samenleving het beter te krijgen, kortom een brede welvaart. Hier komt het saamhorigheidsgevoel weer om de hoek kijken.
In een deelsessie is geprobeerd om interactief met elkaar te kijken hoe de saamhorigheid onder onze inwoners op fronten kan worden vergroot. Hier kwam nog geen eenduidig antwoord uit voort, het blijkt maar wat moeilijk om dit voor elkaar te krijgen binnen een gemeenschap. Veel initiatieven zijn besproken, maar dit onderwerp verdient nog meer verdieping.
Een mooi onderwerp om die saamhorigheid te vergroten is om te praten over het voorzieningenniveau in onze gemeente. Vanuit het Beethovenprogramma voor deze regio liggen er kansen om te investeren in het voorzieningenniveau. En dit zal ook wel moeten, we groeien immers, daar moeten de voorzieningen in mee. Maar hoe gaan we dit nu onder de gemeentes verdelen? En maken we hier dan ook gebruik van elkaars voorzieningen regiobreed?
In Helmond is men hieraan begonnen om de voorzieningen per wijk in beeld te brengen maar ook de afstand tot bepaalde basisbehoeften. Voor het in beeld brengen is gebruik gemaakt van het gedachtengoed van de Utrechtse barcode waarbij wordt gekeken wat de afstand is tot bepaalde voorzieningen en wat minimaal in de buurt moet zitten. Het lijkt ons zinvol om dit met het oog op de kernenvisie ook in beeld te brengen. Ook behoud van het zwembad in onze gemeente is een mooi voorbeeld hoe het voorzieningenniveau met een groeiende bevolking op peil te houden.
Als ABL willen we dat de sociale kant van de stormachtige ontwikkeling hoog op de agenda blijft staan in deze regio. Dit soort sessies dragen daaraan bij, ook al brengt het nog niet direct concrete resultaten.
